Rzecznik Finansowy przystąpił do kolejnej sprawy frankowej

Rzecznik Finansowy przystąpił na wniosek powoda – konsumenta do sprawy prowadzonej przed Sądem Rejonowym dla Warszawy–Śródmieścia pod sygn. akt. I C 1297/21.

Rzecznik Finansowy przesłał do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie pismo procesowe dotyczące przystąpienia do sprawy pod sygn. akt. I C 1297/21, toczącej się z powództwa kredytobiorcy przeciwko bankowi o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału wraz ze stanowiskiem odnośnie pytania prejudycjalnego złożonego przez Sąd rozpoznający sprawę. 

Pytanie zadane do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczy sytuacji, w której umowa kredytu zawarta przez bank i konsumenta jest od początku nieważna z powodu zawarcia w niej nieuczciwych warunków umownych. 

Sąd zwrócił się do TSUE z pytaniem, czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG, a także zasady skuteczności, pewności prawa i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej przepisów krajowych, zgodnie z którą strony oprócz zwrotu pieniędzy zapłaconych w wykonaniu tej umowy (bank – kapitał kredytu, konsument – rat, opłat, prowizji i składek ubezpieczeniowych) oraz odsetek ustawowych za opóźnienie od chwili wezwania do zapłaty, mogą domagać się także jakichkolwiek innych świadczeń. 

Sąd odsyłający na postawione pytanie proponuje udzielenie odpowiedzi negatywnej, tj., że wykładnia wskazanych wyżej przepisów, jak również zasady skuteczności, pewności prawa i proporcjonalności stoją na przeszkodzie takiej wykładni przepisów krajowych, zgodnie z którą stronom umowy kredytu będą przysługiwać jakiekolwiek inne świadczenia poza wskazanymi powyżej. 

Rzecznik Finansowy konsekwentnie prezentuje stanowisko, że bankom nie przysługuje tzw. wynagrodzenie za kapitał, czemu Rzecznik Finansowy dał wielokrotnie wyraz, prezentując swoje poglądy w obronie klientów pozwanych przez banki w postępowaniach sądowych, w tym włączając przedstawienie stanowiska Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jak również przedstawiając uzasadnienie swojego stanowiska Sądowi Najwyższemu.