Rzecznik Finansowy przedstawił stanowisko na rozprawie przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-520/21

Na początku października 2021 r. Rzecznik Finansowy przystąpił na wniosek powoda – konsumenta do sprawy prowadzonej przed Sądem Rejonowym dla Warszawy–Śródmieścia pod sygn. akt. I C 1297/21.  W toku postępowania sąd skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytania dotyczące wynagrodzenia za korzystanie z kapitału. Więcej w poprzednim komunikacie Rzecznika Finansowego.

Sąd zwrócił się do TSUE z pytaniem, czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG, a także zasady skuteczności, pewności prawa i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej przepisów krajowych, zgodnie z którą strony oprócz zwrotu pieniędzy zapłaconych w wykonaniu tej umowy (bank – kapitał kredytu, konsument – rat, opłat, prowizji i składek ubezpieczeniowych) oraz odsetek ustawowych za opóźnienie od chwili wezwania do zapłaty, mogą domagać się także jakichkolwiek innych świadczeń. 

Dzisiaj przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej odbyła się rozprawa w przedmiocie zadanych pytań, w której wzięli udział przedstawiciele Rzecznika Finansowego radca prawny Paulina Tronowska i radca prawny Marta Obroślak.

Rzecznik Finansowy na rozprawie konsekwentnie podtrzymał stanowisko, że bankom nie przysługuje tzw. wynagrodzenie za kapitał, czemu Rzecznik Finansowy dał wielokrotnie wyraz, prezentując swoje poglądy w obronie klientów pozwanych przez banki w postępowaniach sądowych, w tym włączając przedstawienie stanowiska Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej na etapie pisemnym, jak również przedstawiając uzasadnienie swojego stanowiska Sądowi Najwyższemu.

Natomiast w zakresie roszczeń klienta wobec banku Rzecznik Finansowy wskazał, że przywołane przepisy art. 6 ust. 1 i 7 ust. 1 interpretowane w świetle art. 8 dyrektywy 93/13 nie stoją na przeszkodzie przepisom krajowym bądź takiej ich wykładni, zgodnie z którą konsumentowi przysługuje roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału wobec banku, który z takiego kapitału korzystał. Jednocześnie ocena, czy takie roszczenie w świetle prawa krajowego konsumentowi przysługuje oraz jakie są granice możliwości dochodzenia takich roszczeń przez konsumenta powinna być dokonana przez sąd odsyłający na podstawie prawa krajowego.

Trybunał wysłuchał uczestników rozprawy i zwrócił się do Rzecznika Generalnego o przygotowanie opinii w sprawie, która ma zostać przedłożona Trybunałowi do dnia 16 lutego 2023 r.