Rzecznik Finansowy zbada, czy Santander Bank Polska S.A. stosuje wydane przez Sąd Okręgowy w Warszawie postanowienie zakazujące stosowania klauzul potwierdzających stan zadłużenia przy wakacjach kredytowych.
Do Rzecznika Finansowego wpłynęła kopia aneksu umowy kredytu zawartej z klientem w maju 2020 w którym zamieszczono postanowienie, że „strony zgodnie oświadczają, że Bank posiada niesporną wierzytelność wobec Kredytobiorcy z tytułu kredytu”. Z dokumentu wynika, że aneks został zawarty niecałe 10 dni po tym, jak Sąd Okręgowy w Warszawie w wydanym postanowieniu o zabezpieczeniu roszczenia jednoznacznie zakazał stosowania takich klauzul w umowach.
12 maja 2020 Sąd w postępowaniu wszczętym na wniosek Rzecznika wydał postanowienie o zabezpieczeniu roszczenia poprzez zakazanie umieszczania w aneksach (dokumentach stwierdzających zmianę umowy kredytowej) zawieranych z klientami indywidualnymi postanowienia potwierdzającego, że „bank posiada niesporną wierzytelność wobec kredytobiorcy albo postanowienia równoważnego”.
Zaobserwowane działanie banku, świadczące o nierespektowaniu przywołanego wyżej orzeczenia sądowego wzbudza stanowczy sprzeciw Rzecznika Finansowego. Ta sytuacja rodzi podejrzenia, że opisane działanie może nie mieć charakteru incydentalnego.
– Jestem zaniepokojony, że tak duży bank dopuścił się zawarcia tego typu aneksu do umowy, pomimo wyraźnego zakazu w postanowieniu Sądu – mówi prof. Mariusz Jerzy Golecki, Rzecznik Finansowy. – Zachęcam klientów, którzy zauważyli albo doświadczyli praktyk polegających na żądaniu przez bank potwierdzania jego wierzytelności, szczególnie w trakcie epidemii COVID, do kontaktu z Biurem Rzecznika Finansowego. Biuro udzieli wsparcia w sporze z bankiem w związku z nieprawidłowościami w przyznawaniu tzw. wakacji kredytowych. W tym celu uruchomiliśmy także specjalną infolinię „finanse w czasie COVIDu”.
W związku z powyższym Rzecznik Finansowy prosi o kontakt z Biurem kredytobiorców, którzy po dniu 12 maja 2020 zawarli z Santander Bank Polska S.A. aneksy w ramach tzw. „wakacji kredytowych” dotyczące umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do waluty obcej, które zawierają postanowienia potwierdzające ważność umowy lub niesporność wierzytelności wobec kredytobiorcy albo postanowienia równoważne.
