Oferowane przez ubezpieczycieli produkty powiązane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym mogą przerzucać nadmierne ryzyko inwestycyjne na klientów. Jak pokazuje niedawna sprawa z Koszalina, można w pewnych przypadkach uznać takie umowy za nieważne.
Sąd Okręgowy w Koszalinie (sygn. akt VII Ca 887/24) oddalił apelację ubezpieczyciela, który został pozwany przez klientkę w sprawie ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Powódka wpłaciła tytułem składek na poczet umowy zawartej w 2006 r. ponad 18 tys. zł, jednak po jej rozwiązaniu w 2013 r. zwrócono jej tylko nieco ponad 10 tys. zł. W związku z tym, powódka domagała się przed sądem zwrotu pozostałej kwoty oraz uznania umowy ubezpieczenia za nieważną. Wspierając powódkę, Rzecznik Finansowy wyraził istotny pogląd przed Sądem I instancji, a w drugiej wstąpił do toczącego się postępowania.
Zarówno sąd I instancji, jak i sąd odwoławczy, przychyliły się do stanowiska powódki i Rzecznika Finansowego, zwracającego uwagę na fakt, że zawarta umowa opierała się na wzorcu umownym, który nie spełniał warunków koniecznych do uznania jej za umowę ubezpieczenia w rozumieniu art. 805 §1 kodeksu cywilnego. Umowa przerzucała na konsumentkę ryzyko związane z ujemnym wynikiem inwestycji ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego, zrealizowanej ze środków pochodzących z wpłaconej składki ubezpieczeniowej oraz nie chroniła przed umówionymi zdarzeniami.
Choć umowy ubezpieczenia z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym mogą mieć różny charakter i wymagają indywidualnej analizy w każdym przypadku, przywołana sprawa pokazuje, że szanse na zwrot wpłaconych środków z umowy mają także osoby, które zawierały lub rozwiązywały tego rodzaju umowy nawet wiele lat temu.